Bila je Mis Jugoslavije i smešila joj se zlatna karijera u Holivudu, ali voljeni čovek je pred nju stavio ultimatum.
Čest pojam u ukrštenim rečima – Ita Rina – zapravo krije priču o Italini Lidi Kravanji, koja je bila poznata i kao Tamara Đorđević. Bila je srpska filmska glumica slovenačkog porekla. Rođena je u Divači kod Trsta 1907, da bi se po početku Prvog svetskog rata s porodicom preselila u Sloveniju. Posle osnovne škole dobila je posao u banci, ali već tada počinje da mašta o glumačkoj karijeri. Onda je njenu bezbrižnu mladost 1926. godine prekinula očeva smrt. Ona, majka i sestra su izdržavale tako šti su izdavale sobe studentima. Iste godine desio se prelomni trenutak za Itu. Te 1926. izabrana je za Mis Jugoslavije, a posle toga učestvuje i na izboru za Mis Evrope. Potom je potpisala i ugovor sa producentskom kućom Ostermajer film i preselila se u Berlin. Naredne godine počinje da gradi glumačku karijeru.
Na Zapadu su o njoj pisali da će se svojom jugoslovenskom lepotom i velikim glumačkim talentom ubrajati uskoro u najbolje filmske zvezde.
Njen život se vrtoglavom brzinom menjao, stizale su joj pohvale i ponude sa svih strana. Kao već etablirana evropska glumica, heroina nemog filma, Rina je dobila i ponudu za saradnju od najveće svetske filmske industrije (kompanija Paramaunt i Unverzal). Naime, ponuđena joj je glavna uloga u američkom filmu koji je nosio naslov „Beatris, moja radosti!“, ali ona je Holivudu rekla „ne“, pre svega zato što joj je, tada verenik, Miodrag Đorđević postavio ultimatum: „Ili Holivud ili ja!“.
Na prelasku iz ere nemog u eru zvučnog filma, Rina je odigrala, možda i svoju najuspeliju ulogu i to u češkom filmu iz 1930. godine, pod naslovom „Tonka zvana vešala“. Pred izbijanje Drugog svetskog rata, dobila je ulogu u filmu nemačke produkcije „Centrala Rio“ koji se snimao u berlinskom studiju. Kako je u Nemačkoj tih godina bilo veoma opasno boraviti, a posebno je bilo opasno za strane glumce, Ita Rina je na nagovor tadašnjeg jugoslovenskog ambasadora u Berlinu, čuvenog srpskog pisca Ive Andrića, spakovala kofere i vratila se u Srbiju. To je bio prelomni trenutak kada se oprostila od svoje filmske karijere.
Proslavila se ulogom u filmu Erotikon Gustava Mahatija „koji je znalački iskoristio njenu fotogeničnost i sposobnost izražavanja strasti senzualne mlade žene“.
Na vrhuncu slave, tridesetih godina 20. veka, Ita Rina na jednom prijemu u jugoslovenskoj ambasadi u Berlinu upoznaje mladog studenta tehničkih nauka, Miodraga Đorđevića (sina uglednog Milana Đorđevića, direktora Ministarstva pošta, telegrafa i telefona). I sam Miodrag Đorđević je imao lepotu filmskog glumca, te tako neke njegove fotografije iz mladosti upravo upućuju na tu pomisao. Kako je to bila ljubav na prvi pogled i kako je ta ljubavna iskra zapalila oba srca, par je ubrzo odlučio da se venča. Ita Rina donosi odluku da u crkvi u Berlinu pređe u pravoslavnu veru i da promeni svoje ime u Tamara. Godine 1931. venčava se sa Miodragom Đorđevićem u Vaznesenjskoj crkvi u Beogradu i postaje Tamara Đorđević. Zbog ljubavi prema suprugu, ona je odlučila da svoj život prave filmske dive izmeni iz korena. I nije se pokajala. Za razliku od mnogih čuvenih glumica i lepotica koje su svoj život skončale tragično, same i napuštene od svih, Tamara Đorđević je imala bogat i sadržajan život, pored svog muža sa kojim je živela u skladnom braku.
Iako se ugledna porodica Miodraga Đorđevića u početku nije slagala sa ovim brakom, ipak ga je, vremenom, upoznavši blagu i skromnu Tamaru koja nikada nije izigravala divu, zdušno prihvatila. Dobila je sina 4. oktobra 1940. godine.
Šezdesetih godina 20. veka Ita Rina, kasnije Tamara, i njen suprug Miodrag Đorđević su sagradili kuću u Budvi. Ona je veći deo vremena provodila uzgajajući cveće i vodeći računa o tada već bolesnom suprugu.
Kada se dogodio zemljotres u Crnoj Gori, dobila je astmatični napad koji je bio koban po nju. Umrla je u Budvi 1979. godine, a sahranjena na Novom groblju u Beogradu.
BONUS VIDEO: TOP 10 lepotica bez šminke
***
Pratite nas i na društvenim mrežama:
